کافکا: همیشه از موسیقی می ترسم، چون نمی دانم قرار است مرا به کجا ببرد
بیرت ئەکەم
بەلام ھەرگیز نامەوەێ بگەریێتەوە
سلاوێـــــکی …
بەلام ھەرگیز نابێ وەلام بدریتەوە
تیرێکی لە ناو دلمدا…
بەلام جوانە شوێنەوارت
ئەوینت ھەر نزرگامە …
بەلام قــــەت نایەمەوەدیارت
خۆشە بونت لەم دونیایە…
بەلام کە وەک نەبوون بێ
عەشق جوانە …
بەلام نەک یەکێ زەبوون بێ
ئەتوانم بتگوژێنمەوە …
لێ بۆ رۆژگار لێگەراوم
ئەو شوێنانەی کە لە وێ نیت..
دایم ئەوێت بۆ گەراوم
خۆ ئەتبینم کە ئەتبینم …
بەلام جوانە روو وەرگێران
ھێندە لە بەرزی منت خست …
ترسم نەماوە لە ھەلدێران
شێعر: ڕەنج سنگاوی
گۆرانی: سەنا بەرزەنجی
...
دلم برایت تنگ شدە…
اما هرگز نمیخواهم کە بازگردی
تو مانند یک سلامی
اما هیچگاە نباید پاسخ داد
تیری هستی در قلبم
کە جای زخمش زیباست (خاطرات)
عشق ات هموارە نیایشگاهم است
اما دیگر بە آستانت نخواهم آمد
بودنت در این دنیا زیباست ...
اما آنگاە کە مانند نبودن است؛ (نرسیدن)
عشق زیباست
اما نە آن که، کسی درماندە باشد ...
من کە تو را می بینم، و آنگاە کە می بینمت (خودآگاه، ناخودآگاه)
چە زیباست رو برگرداندن (خود را به ندانستن زدن)
آنقدر مرا از بلندا بە پایین کشاندی
کە مرا ترسی نماند از پرتگاە (تکرار)
